I read my first book by Samuel Huntington during the period that I decided to go studying sociology. His ‘Clash of Civilizations’ inspired me to a new way of thinking about society and civilizations, although I remember to have found it lacking in specificity. Only years later I do understand why I found it lacking at some points, but have also learned to appreciate his contribution to political science discours.
A few years later I was impressed by his explanation of the dynamics of identity in ‘Who are we?’ I will not soon forget his example of rising flag sales in America the day after the attacks on the Twin Towers.
December 24th, Samuel Huntington passed away. I would like to thank him for his ideas, and for his inspiration.
Class of civilisations.
Ha Rense,
Frappant, weer een voorbeeld van totaal verschillende meningen.
Ik heb maar een boek van Huntington gelezen, in het Nederlands, Botsing der beschavingen. Ik vond het een walgelijk boek. Veel voorbeelden van “botsingen” die hij noemt zijn voorbeelden van Amerikaans imperialisme. Het is het oude machtsdenken, in een wat ander jasje. “Wij” mogen huishouden in de wereld, want wij zijn nu eenmaal beschaafder.
Ik vond het totaal niet constructief. In plaats van solidair te zijn met landen die zich willen ontwikkelen, zoekt en geeft hij een nieuwe reden om het militarisme vooral in stand te houden.
“Lacking in specifity”, smiley, zijn we het daar over eens.
Alle goeds!
Fennie Stavast
Beste Fennie,
allereest hartelijk dank voor je reactie. Ik zal ook maar in het Nederlands op je reageren.
Ik weet niet of ik het met je eens ben dat het boek een voorbeeld is van oud machtsdenken in een ander jasje. Ik denk dat er voldoende gronden zijn om het boek als genuanceerder en als niet westen-centrisch te lezen.
Allereest is dit boek geschreven korte tijd na het verschijnen van ‘End of History’ van Francis Fukayama. Juist daarin werd de dominantie van het Westen (/emocratie) als vanzelfsprekend beschouwd.
Verder zijn er in de inhoudsopgave alleen al genoeg paragrafen te vinden die kritisch op het Westen zijn. Bijvoorbeeld:
– Westerse macht: dominantie en verval
– Westers Universalisme
– De vernieuwing van het Westen?
Tenslotte ook twee citaten:
“erkennen dat Westerse bemoeienis in de zaken van andere beschavingen waarschijnlijk de allergevaarlijkste bron van instabiliteit en mogelijk mondiale conflicten is binnen een wereld van vele beschavingen: (p. 343)
En tenslotte een samenvatting van zijn ‘voorspelling': (p.197)
“De gevaarlijkste botsingen in de toekomst zullen waarschijnlijk het gevolg zijn van conforntaties tussen westerse arrogantie, islamitische intolerantie en Chinees zelfbewustziijn.”
Kortom, hoewel het heus mogelijk is om imperialistische trekjes in het boek aan te wijzen, is het tegenovergestelde evengoed mogelijk. Daarbij denk ik, dat de centrale strekking van het boek / de voorgestelde theorie niet het westen (onterecht) centraal stelt.
Dat was dus ook niet wat ik bedoelde met ‘lacking in specificity’. Daarmee doelde ik op de problemen die ontstaan wanneer we landen (of zelfs groepen landen, of concentrische cirkels, zoals Huntington ze noemt) als handelende eenheden gaan noemen. Natuurlijk kan deze theorie ook geformuleerd worden zonder dergelijke aannamen (en gebeurt dat op punten ook), maar zoals ik het me herinner had dat specifieker gekunt.
Ha Rense,
dank voor je antwoord.
Ik heb het boek nu niet bij de hand; ik herinner me veel slimme formuleringen, die me uiteindelijk niet bevielen….
Groet,
Fennie