Als we samenlevingen vergelijken, dan doen we dat nogal eens op grond van hoe die samenlevingen omgaan met hun zwakkeren. Met het gevaar mensen in een hokje te duwen, mag ik graag naar veranderingen kijken in de Nederlandse samenleving vanuit het blikveld van iemand met een (chronische) ziekte en / of een handicap.
Zo weten we dat de Wet Werk & Bijstand onder patiëntengroepen vaak de Wet Water & Brood genoemd wordt. Zegt genoeg denk ik. Ook werd ik vanuit dit perspecitef ietwat positiever over het rookverbod in de horeca: ik heb te veel mensen gesproken die niet in de kroeg kunnen komen vanwege hun ziekte. Hetzelfde geldt overigens voor de aanbestedingen van het openbaar vervoer; een rolstoel-ingang is toch duurder en wordt te gemakkelijk `vergeten’ wanneer nieuw materieel gekocht wordt.
En nu speelt dan het vuurwerkverbod, voorgesteld door Arno Bonte en ondersteund door David Rietveld. Inmiddels blijkt dat een veel groter deel van de Nederlandse bevolking dan ik verwacht had, de plannen te steunen. Ik heb er zelf mijn bedenkingen bij (dus ik zie zowel voor- als nadelen), maar wat betreft mensen met een (chronische) ziekte of handicap kom ik er al helemaal niet uit.
Zijn er veel mensen die niet van oud- en nieuw kunnen genieten vanwege het afsteken van vuurwerk? Wie heeft hier ervaringen mee? Hebben mensen met gehoorapparaten meer last van het lawaai, of zetten zij het volume gewoon wat lager? In de grote steden vliegt het fijnstofgehalte omhoog in de nieuwjaarnacht, maar hebben longpatiënten daar daadwerkelijk last van? Blijven zij dan maar binnen, of nemen ze gewoon wat meer medicijnen? En hoe zit dat met mensen met een (oorlogs)trauma: nemen zij dan maar een slaappil, of werkt het vuurwerkgenknal als therapie? Durven mensen die slecht ter been zijn, of in een rolstoel zitten, met al dat geknal al helemaal niet meer naar buiten omdat zij zich dan extra kwetsbaar voelen?
Een korte rondgang op het internet levert al snel veel aanwijzingen op, dat mensen er inderdaad last van hebben. Waar ik hierboven nog niet aan dacht, is de rommel die achterblijft. Lastig als je in een rolstoel zit of slecht te been bent. En hoe zit het met mensen met een psychiatrische aandoening? En blindegeleidehonden? Worden die niet helemaal gek van het vuurwerk? En hoe zou je zelf de knallen van vuurwerk ervaren als je ze niet aan ziet komen omdat je blind bent?
Ik kan me er van alles bij voorstellen, maar het lukt me niet om tot een afgewogen antwoord te komen. Wat denken jullie er van? Heeft iemand hier zelf ervaringen mee, of ken je iemand anders die wel, of juist niet, gehinderd wordt door vuurwerk? En: als er inderdaad veel mensen op die manier last hebben van het massaal afsteken van vuurwerk, is dan dan een goed argument om consumentenvuurwerk inderdaad te verbieden?
hoi rense,
wat goed dat je hier aandacht aan wilt besteden.
ik zal me eerst even voorstellen, ik ben marina, 26 jaar, heb een hulphond, maak gebruik van rolstoel en woon in zwolle, mijn ziekte heet gegeneraliseerde dystonie, en dat houd in dat ik een spierspanningsstoornis heb.
door het onverwachte geknal van vuurwerk, raak ik helemaal in de kramp, waardoor ik in ademnood kom. vooral in de weken voor oud en nieuw is dit heftig en kan ik geen moment alleen zijn. met oud en nieuw zijn we naar een zeer rustige plek op de veluwe gegaan waar ook een vuurwerkverbod geld (nabij verpleeginrichting). Het is zeer irritant, niet alleen met oud en nieuw, maar ook bij evenementenvuurwerk, zoals bij ballooning waar ik graag heen ga.
Vroegeer was ik gezond en stak ik zelf in pubertijd carbid af. nu niet meer en zie dit wel als persoonlijk probleem en niet als maatschappelijk probleem, waardoor vuurwerk verboden zou moeten worden.
Inderdaad is oud en nieuw niet meer zo leuk als vroeger, voor mijn man helemaal niet! maar we blijven hopen op goede medicijnen, zodat ik strax zelf weer kan knallen.
groetjes,
marina
Ikzelf heb geen enkel probleem met vuurwerk. Blindengeleidehonden en hulphonden worden – dacht ik altijd – gesocialiseerd met vuurwerk. Mijn hulphond is er alleszins niet bang van. Het zou erg zijn moest een persoon niet op de hond kunnen rekenen op momenten dat er veel lawaai is…
Ten eerste heb ikzelf als kind/jong volwassene graag vuurwerk afgestoken.Je hebt dan niet in de gaten wat de gevolgen zijn.
Nu ben ik over de 50 en heb gezien dat vele mensen en dieren er erg veel last van hebben.Mijn huidige echtgenote durfde tot 2 jaar geleden in de maand december en begin januari de straat niet meer op, na veel therapie is dat beter geworden, maar niet over. (kostte ons heel veel geld) Onze hond was helemaal in paniek en de huidige hond krijgen we de laatste dagen van het jaar bijna niet mee naar buiten. Ook al hebben we getracht hem als pup ermee op te voeden.Men heeft geen idee dat vele dieren 10 tot 1000 maal beter kunnen horen of ruiken dan een beest dat mens heet en de natuur graag vernield.De ogen en ledematen verliezende mens heeft er zelf voor gekozen om vuurwerk af te steken, maar de dieren die door paniek gewond raken niet. Van mij mag men vuurwerk gisteren af schaffen.
Interessant te zien hoe een ‘oude’ discussie een jaar later opnieuw opgepakt wordt. Dank voor de bijdrage, ik denk dat wat u beschrijft inderdaad precies is waar het Arno Bonte om te doen is.