Ditmaal niet meer dan een mooi citaat ((Agamben, Giorgio (1995), Homo Sacer. De Soevereine macht en het naakte leven. Boom / Parrèsia. p. 24)) . Ik verwijs daarbij naar het motto van mijn eigen site:

De uitzondering is een soort uitsluiting. Ze is een bijzonder geval dat is uitgesloten van de algemene regel. Maar wat de uitzondering eigenlijk kenmerkt, is dat wat uitgesloten is daarom nog niet losstaat van de regel. Integendeel, de regel blijft ermee verbonden in de vorm van zijn opheffing. De regel is op de uitzondering van toepassing terwijl hij buiten toepassing blijft, zich van de uitzondering afwendt. De uitzonderingstoestand is dus niet de chaos die aan de orde voorafgaat, maar de situatie die uit de opheffing van de orde voortvloeit. Zo beschouwd is de uitzondering (exceptio), volgens haar etymologie, eigenlijk uit-genomen (excaptum: van ex-capere) en niet simpelweg buitengesloten.