Tijdens mijn werk als voorzitter van het Netwerk Chronisch zieken & Gehandicapten heb ik me er al meerdere malen over verwonderd, hoe positief veel mensen met een chronische ziekte en / of handicap positief staan tegenover veranderingen van het ontslagrecht. Dit juist, terwijl de tegenstanders van die veranderingen bij hoog en laag volhouden dat het de zwakkere groepen op de arbeidsmarkt zijn die er op achteruit zullen gaan wanneer het ontslagrecht veranderd wordt.

We kunnen toch moeilijk gaan ontkennen dat mensen met een chronische ziekte of een handicap relatief zwak staan op de arbeidsmarkt. Het NIVEL publiceerde er gisteren nog over: relatief is hun positie verbeterd, maar deze is bepaald nog niet gelijk.

Punt waar het hier om gaat is dat mensen met handicap of ziekte helemaal niet betutteld willen worden. Ze willen de ruimte krijgen! Gisteren stond er een korte maar prachtige ingezonden brief hierover in het NRC. Marjo Boertien Zutphen, werkend met een arbeidshandicap, verwoordt daarin haar kritiek op de huidige kabinetsplannen. Ze schrijft:

Ondanks, nee zelfs dankzij mijn arbeidshandicap weet ik heel goed wat ik nodig heb om mijn arbeidspotentieel én mijn talenten te benutten en ik doe dat ook. Ik wil dat ook. Mijn motto is: in mijn tempo en op mijn manier kan ik alles. Ik hoef geen extra ontslagbescherming en allerlei maatregelen die alleen maar de nadruk vestigen op de zogenaamde vlekjes.