Nu ik ben toegelaten tot de Research Master Social & Cultural Science, heb ik de smaak van het onderwijs goed te pakken. Ik heb mezelf voorgedragen om in opleidingscommissie van die opleiding te komen en ben, door mijn medestudenten, uiteindelijk ook gekozen om hen te vertegenwoordigen, samen met twee medestudenten.
Ik ben zeer benieuwd wat dit op gaat leveren aan ervaringen. Ik heb in de wandelgangen gehoord, dat de onderzoeksopvattingen, die ten grondslag liggen aan het gegeven onderwijs, erg sterk neigen naar het kwantitatieve onderzoek. Nu ligt ook mijn voorkeur daar, maar dat is slechts een persoonlijke voorkeur: dat is waar ik goed in ben. Ik ben van mening dat ook andere vormen van onderzoek hun noodzaak hebben. Maar daar lijkt niet iedereen het in de opleidingscommissie het mee eens.Het worden mooie en leerzame tijden …
ik heb het idee dat kwantitatief onderzoek veel te hoog aangeslagen wordt. Zeker in de sociaal culturele sector.
Volgens mij is de verantwoordingscultuur hiermee verbonden.
voorbeeld:
Het idee dat een maatschappelijke instantie zijn werkzaamheden verantwoord door aan te geven dat er ruim 104 miljoen hits zijn geweest op hun website bijvoorbeeld. Dat geeft hooguit aan hoeveel vraag er is naar oplossingen op dat gebied, maar niet of datgene wat men dan vind op de site ook aan die behoefte voldoet. (Nog los van het feit dat die 104 miljoen onmogelijk unieke hits zijn, en waarschijnlijk nog opgeteld van de homepage en alle onderliggende pagina’s)