Mijn taak als voorzitter van het Netwerk Chronisch zieken & Gehandicapten (Netwerk-CG) binnen Groenlinks zit er op. En zoals uit de titel al blijkt, enige dramatiek is mij niet vreemd. Maar aangezien optimisme me ook niet vreemd is, blik ik hier graag terug op mijn periode als voorzitter, met name omdat ik van mening ben dat bepaalde ontwikkelingen van het Netwerk-CG leerzaam kunnen zijn voor het proces dat Groenlinks op dit moment doormaakt.Het Netwerk-CG komt voort uit de werkgroep Hoezo Anders. In de periode dat ik contact zocht met deze groep, nu ruim twee jaar geleden, was deze geveld door organisatorische moeilijkheden. In de werkgroep was het persoonlijke te veel op de voorgrond komen te staan, waardoor ook bestuurlijke functies onvoldoende functioneerden. De kleine groep leden die een doorstart wilde maken was blij dat ik hen kwam versterken. Al snel was duidelijk dat het juist mijn positie als buitenstaander was die mij geschikt maakte om het voorzitterschap op me te nemen. Ik heb mezelf tot doel gesteld om allereerst een bestuurlijke discipline op te bouwen en deze in te zetten om gericht te werken aan een politiek product. Inderdaad: in sterke mate ter dienste van de partij. Opvallend was overigens de krachtige ondersteuning die we in eerste instantie kregen vanuit het partijbestuur. Pas toen de organisatie van ons netwerk een meer solide basis begon te krijgen, verschoof deze ondersteuning naar de achtergrond.Hoewel onze opstelling ter dienste van de partij was, zijn we het bepaald niet altijd eens geweest met de lijn die de ‘partijtop’ uitzette. Intern hebben we ons dan ook bemoeid met de totstandkoming van het verkiezingsprogramma. We schreven een visie-tekst, discussieerden op bijeenkomsten en dienden een tiental amendementen op het concept verkiezingsprogramma in. Sommige van onze ideeën en amendementen zijn overgenomen, sommige leidden tot stevige discussie en andere amendementen zijn afgewezen. Soms achteraf terecht, in andere gevallen zijn we het daar niet mee eens en zullen de discussie daarover in de toekomst, beter verwoord, opnieuw op gang trachten te brengen. Binnen Groenlinks wel te verstaan.Veel organisaties die zich bezig houden met het beleid rondom of de positie van mensen met een chronische ziekte en / of handicap, waaronder wijzelf dus, hebben de neiging om langs elkaar heen te werken. Vaak zijn er dan ook lichtelijk uiteenlopende belangen. Het Netwerk-CG heeft zich tot doel gesteld contact te leggen met organisaties die zich eveneens bezighouden met de positie van mensen met een handicap en / of een chronische ziekte. We hebben dit gedaan door organisaties aan te schrijven met het verzoek hun standpunten rondom actuele thema’s aan ons toe te sturen. Ook stuurden wij onze standpunten rond, mocht daar interesse in zijn. Zo hebben we de standpunten van een groot aantal belangenverenigingen rondom de Wet Maatschappelijke Ondersteuning bijeen gebracht en gecombineerd met onze eigen ideeën en visie-tekst.Onze ervaring tijdens deze samenwerking was zeer positief: de organisaties waar wij contact mee hadden waardeerden onze belangstelling en stuurden hun standpunten graag aan ons toe. Eén van die organisaties was zodanig geïnteresseerd in onze visie-tekst en bijbehorende standpunten, dat zij hier dankbaar gebruik van hebben gemaakt.Niet alleen extern, maar ook intern hebben we waar mogelijk samengewerkt. Voorafgaand aan het congres van februari 2007 ontstond discussie over de koers en interne partijstructuur van Groenlinks. Het Netwerk-CG schreef een discussietekst die veel aandacht kreeg. Binnen de kortste keren was er steun vanuit zowel de Plus! (ouderen) als de Dwars (jongeren) werkgroep. Ook hebben we samen met Dwars een opinietekst in de Volkskrant geschreven. In het diversiteitsplatform is er met een aantal werkgroepen samengewerkt. Geïnitieerd door Herman Meijer kwamen hier vertegenwoordigers van werkgroepen en netwerken samen, die een emancipatoir motief gemeen hebben. Doelstelling was om samenwerking te zoeken bij activiteiten die door afzonderlijke groepen georganiseerd werden.Los van het diversiteitsplatform is deze vorm van samenwerken inmiddels partijbreed geïmplementeerd in de vorm van het Permanente Campagne Team (PCT). In het diversiteitsplatform hebben we aangenaam met andere werkgroepen samengewerkt, met name rondom de campagne. Het PCT was vaak hierbij aanwezig. Gezegd moet worden, dat onze activiteiten daar uitvoeriger hadden mogen zijn. Ook had er een duidelijker structuur door het PCT aangegeven mogen worden. De leden van het Netwerk-CG hadden het zeker gewaardeerd wanneer ze benaderd waren geweest voor deelname aan een actie of bijeenkomst.In het algemeen kan de inbedding van netwerken en werkgroepen in de organisatie steviger. Bijvoorbeeld door vanuit de partij minder vrijblijvend met netwerken en werkgroepen om te gaan. Er mogen wat mij betreft meer eisen gesteld worden aan werkgroepen en netwerken. Met name zou dit moeten gebeuren door overleg tussen deze groepen en partijbestuur of kamerfracties over waar die organen behoefte aan hebben. Natuurlijk moet dat niet de gehele agenda van een werkgroep uitmaken, anders verdwijnt hun kritisch vermogen. Maar het biedt wel sturing en kan voor netwerken en werkgroepen prettige handvatten en inspiratie bieden om hun handelen en denken vorm te geven.De discussie die partijbreed gevoerd wordt, en dus ook de onvrede bij enkelen over de gevoerde koers, is niet aan het Netwerk-CG voorbij gegaan. Overweldigend was de steun die ik kreeg voor de discussietekst omtrent de koers die ik aan het Netwerk voorlegde. Toch voelde, bijna vanzelfsprekend, niet iedereen zich geheel thuis binnen zowel het Netwerk als binnen Groenlinks. Helaas is onlangs duidelijk geworden dat iemand uit de oude garde van het Netwerk-CG niet langer actief zal blijven binnen het netwerk, met als reden een gevoel van onvrede met het gebrek aan acties voor chronisch zieken en gehandicapten door Groenlinks en in het algemeen met de politieke toon die aangeslagen wordt.Ik zal hier niet de activiteiten en werkwijze van het Netwerk-CG, waar ik zelf als voorzitter aan meegewerkt heb, model stellen als sluitstuk voor de discussie die op dit moment binnen Groenlinks gevoerd wordt. Zeker niet, omdat ik deze tekst op persoonlijke titel schrijf. Wel ben ik van mening dat inspiratie voor deze discussie gevonden kan worden in die werkwijze, hoezeer deze ook in de kinderschoenen gestaan mag hebben en verdere ontwikkeling en uitbreiding nodig heeft. Hoewel wij het inhoudelijk niet altijd eens waren met de politieke lijn van de partij, hebben wij altijd het gevoel gehad over onze mening te kunnen debatteren. In moeilijke tijden was er volop ondersteuning vanuit het partijbestuur. Voor de rest hebben we het zelf moeten doen, maar die uitdaging grepen we graag aan!Het Netwerk Chronisch zieken & Gehandicapten staat op het punt om onder leiding van een nieuwe voorzitster krachtig de ingeslagen weg te vervolgen en nieuwe paden te verkennen. Nieuwe energie lijkt los te komen door de wisseling van de wacht. Dat doet me bijzonder goed. Ik wens het Netwerk-CG dan ook voorspoed, goede ideeën en voldoende aanhang toe!Rense Nieuwenhuis