Onlangs was ik in Dordrecht. Ik kan daar altijd bij mensen terecht. Nu ging ik kort langs mijn ouders om iets op te halen (in het huis waar ik ook nog eens opgegroeid ben). Daarna ging ik naar mijn oma. Ook die woont in Dordrecht. Vroeger had ik veel vrienden in Dordrecht, nu wonen er nog altijd een aantal. Kortom: ik ken veel mensen in Dordrecht. Mijn vriendin komt er vandaan, net als haar ouders nu nog. Ik ben er dus niet eenzaam. Ik kom er nog altijd graag.

Die dag was ik met mijn vak bezig. Ik zou een tweetal mensen gaan interviewen voor een sociologisch onderzoek. Misschien zag ik het daarom, misschien was er iets anders dat mijn oog er op deed vallen. In een supermarkt in de Dordtse wijk Sterrenburg hing de `advertentie’ waarvan ik een foto gemaakt heb. Ik werd er naar van.

Omdat de foto zo slecht gelukt is (en slechts dankzij de techniek nog enigszins leesbaar is) hieronder de tekst:

Ook eenzaam in Sterrenburg!!

• Ik ben 56 jaar een moderne vrouw
• Samenwonend
• Ik zoek een gezellige evt. vriendin
• voor de koffie / naar de stad gaan enz.

Hieronder stond een telefoonnummer dat ik hier natuurlijk niet heb weergegeven. Wie is deze vrouw? Waarom is zij zo eenzaam, terwijl ze zegt met iemand samen te wonen? Of zegt ze dat alleen maar om `normaal’ te lijken? Ik kan me het zo moeilijk voorstellen. Is haar relatie zo slecht? Kan ze niet communiceren met haar (ik neem aan) man? Heeft zij geen mensen in haar omgeving die een kopje koffie met haar willen drinken? Naar wie kan zij gaan, als zij een keer ruzie heeft met haar man? De stad is vol met mensen, maar is er dan niemand met wie ze daar contact kan maken? Of gewoon gezellig een winkel in kan lopen? Wordt haar écht zo’n groot onrecht aangedaan? Of is zij dan zo’n vreselijk mens?

Ik kan het me zo moeilijk voorstellen.

Wat hebben sommige mensen het toch zoveel moeilijker dan ik. Wat heb ik toch een geluk …