Nadat Erik de Gier in het debatcentrum Lux in Nijmegen zijn uiteenzetting gegeven had en nadat Tineke Strik en Eddy van Hijum in debat gegaan waren over de vraag wat de politiek aan middelelen heeft om de ontwikkelingen de keren danwel te sturen, werd het laatste thema van de avond opgeworken: wat dan met die ‘Working Poor’? Is of wordt deze groep over het hoofd gezien?

Eddy van Hijum: Nee, deze groep wordt niet over het hoofd gezien door de politiek. Deel van de problemen wordt echter door de politiek zelf gecreëerd, doordat de ondersteuning die door de sociale zekerheid geboden wordt zodanig is ingericht, dat het gaan werken geen zin heeft. Deze mensen verdienen niet of nauwelijks meer wanneer ze uit hun uitkering weer aan het werk gaan.

Interruptie Erik de Gier: Mijn betoog ging niet om de groep werklozen die u nu noemt. Het ging over de groep die daarboven zit: de working poor. Deze mensen hebben een baan en een inkomen. Zij hebben helemaal geen sociale uitkeringen, maar staan wel onder (psychologische) inkomensdruk. Zij hebben hebben het gevoel er niet meer bij te horen. Zij zijn de groep die aandacht nodig hebben.

De vraag die dit in de zaal opriep, was: hoe dan? Hoe kan de politiek aandacht besteden aan deze groep?

Eddy van Hijum: Een leven lang leren, zoals ik eerder al zei, kan werknemers weerbaarder maken mochten ze ontslagen worden. Maar uiteindelijk is het toch de eigen verantwoordelijkheid van de werknemers om zich voor te bereiden op dingen die hen kunnen overkomen.

Tineke Strik: Het is niet alleen de verantwoordelijkheid van de werknemers zelf. In de plannen van Groenlinks worden juist de werkgevers opgedragen om te anticiperen op veranderingen die gevolgen kunnen hebben voor hun werknemers. Neem bijvoorbeeld een bedrijf dat fotorolletjes maakt: dit bedrijf moet nu al, of had dit eigenlijk al langer geleden moeten doen, beginnen met het omscholen van de werknemers. Gebeurt dit niet en worden deze werknemers ontslagen omdat er geen fotorolletjes meer gemaakt worden, dan moeten deze werknemers van hun werkgever een vergoeding krijgen, zodat ze zichzelf kunnen omscholen.

Erik de Gier: We moeten juist zien te bewerkstelligen, dat deze groep werknemers het gevoel krijgt winnaars te zijn van de huidige ontwikkelingen, in plaats van hun huidige gevoel dat ze de verliezer zijn.